دوست دارم بنویسم از همه جا و همه کس چراغ اتاقم را خاموش کردهام و تمام فکرم را متوجه نوشته هایم نمی دانم چه بنویسم واز که وچه بگویم هرچه فکرمیکنم درد است زخم است که نیاز به درمان و التیبام دارد از گرانی بگویم یا از فقر که این روزها بیداد می کندچون نیاز به فریاد رس دارد حال همه خراب است همه شاکیند و نالان همه از درد حرف میزنیم ولی در عرصه عمل کم می آوریم به راحتی و بااحترام دست در جیب یکدگر  می کنیم وبعد به حال هم میگریم از روزگار شاکی میشویم بدون اینکه سهم خودمان را از ظلم و جفا ی روزگار تعین کنیم می گریم به حال هم و به هم رحم نمی کنیم دنیای عجیبی است یا ما خیلی عجیبیم  حلال خیلی کم رنگ شده وحرام چنان به خود جلوه حق گرفته که به قانون تبدیل شده است  روبه رو قربان صدقه هم می شویم و پشت سر چنان هم دیگر را خراب می کنیم که قابل درست شدن نیستیم  به هم فخر می فروشیم بدون آنکه نگاهی اندک به آرشیو زندگی خود داشته باشیم